امام باقر علیه السلام می فرمایند: هر که خود را از ریختن آبروی مردم نگه دارد، خدا در روز قیامت از لغزشش می گذرد، و هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قیامت خشمش را از او باز دارد.
عَنْ أَبِی حَمْزَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ: «مَنْ کَفَّ نَفْسَهُ عَنْ أَعْراضِ النّاسِ أَقالَهُ اللّهُ عَثْرَتَهُ یوْمَ الْقِیمَةِ وَ مَنْ کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَفَّ اللّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یوْمَ الْقِیمَةِ.»
📚 الأصول الستة عشر (ط - دار الحدیث)، ص170 اصل عاصم بن حمید حناط؛ الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص305 به دو طریق، یکی از عاصم، و دیگری از ابن محبوب از ابی حمزه؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص133 به طریق دیگر از عاصم؛ الزهد، ص6 به سند دیگر.
