روایت
است شخصی به امام جعفر صادق علیهالسلام عرض کرد اساس دین ٬ توحید و عدل است و
علم آن فراوان است و عاقل چاره ای ندارد (جز آنکه فرا بگیرد) پس مطلبی بفرما که
آسان باشد و بشود حفظ کرد.
پس فرمود:
امّا توحید، اینست که مجاز ندانی بر
پروردگارت، هر چه را که بر تو مجاز قرار داد.
و امّا عدل٬ اینست که به خالقت نسبت
ندهی، چیزی را، که تو را بر آن سرزنش کرده است.
عن الصَّادِقِ علیه السلام:أَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ
إِنَّ أَسَاسَ الدِّینِ التَّوْحِیدُ وَ الْعَدْلُ وَ عِلْمُهُ کَثِیرٌ لَا بُدَّ
لِعَاقِلٍ مِنْهُ فَاذْکُرْ مَا یَسْهُلُ الْوُقُوفُ عَلَیْهِ وَ یَتَهَیَّأُ
حِفْظُهُ فَقَالَ أَمَّا التَّوْحِیدُ فَأَنْ لَا تُجَوِّزَ عَلَی رَبِّکَ مَا
جَازَ عَلَیْکَ وَ أَمَّا الْعَدْلُ فَأَنْ لَا تَنْسُبَ إِلَی خَالِقِکَ مَا
لَامَکَ عَلَیْهِ.
التوحید (للصدوق)، ص: 96، معانی الأخبار، ص: 11. بحارالانوار، ج5،
ص17
در مورد فراز آخر روایت دو وجه دارد:
1. یعنی خدا از ظلم نهی کرده است، پس
خودش ظلم نمی کند.2. افعال بندگان را نباید به خدا نسبت
داد؛ مثلا خدا زنا را ذم کرده است. العیاذ بالله نباید مانند برخی از فلاسفه زنای
بندگان را به خدا نسبت داد.
امام صادق علیه السلام: کسی که
خدا را به خلقش تشبیه کند٬ به خداوند شرک ورزیده است. وای بر آنان...
مَنْ شَبَّهَهُ بِخَلْقِهِ فَقَدِ
اتَّخَذَ مَعَ اللَّهِ شَرِیکا وَیْلَهُم...
کفایة
الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، ص: 260 به سند صحیح
sohof2@