صُحُفٍ مُطَهَّرَه

از امام سجاد علیه السلام: دوست ندارم که خود را ذلیل و خوار گردانم، گرچه در عوض آن شتران سرخ مو را به دست آورم. و هیچ جُرعه اى برایم دوست‌داشتنی‌تر نیست از جُرعه خشمى که فرو خورم، تا آن را بر سر دیگرى خالى نکنم.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع یَقُولُ مَا أُحِبُّ أَنَّ لِی بِذُلِّ نَفْسِی حُمْرَ النَّعَمِ وَ مَا تَجَرَّعْتُ جُرْعَةً أَحَبَّ إِلَیَّ مِنْ جُرْعَةِ غَیْظٍ لَا أُکَافِی بِهَا صَاحِبَهَا.
📚الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 109/ 1 به طریق صحیح. و مشابه آن به سند صحیح دیگر. نیز ص110 و 111؛ الأصول الستة عشر (ط - دار الحدیث)، ص: 314 کتاب خلاد از ثمالی از امام سجاد ع؛ الزهد، ص: 62 و 76 به طریق دیگر.

پاداش فروخوردن خشم