امیر المؤمنین علیه السّلام: در شگفتم از فرزند آدم که اوّلش نطفه و پایانش مردار و در بین آن دو ظرف براى نجاست بوده و با این حال تکبّر مى نماید.
روى الصدوق رحمه الله تعالى بسنده عن أبی عبد الله عن أبیه عن جده ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع عَجِبْتُ لِابْنِ آدَمَ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِیفَةٌ وَ هُوَ قَائِمٌ بَیْنَهُمَا وِعَاءً لِلْغَائِطِ ثُمَّ یَتَکَبَّرُ. علل الشرایع، ص219؛ و مشابهش: نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص555، ح454؛ النوادر (للراوندی)، ص22.
