امام رضا علیه السلام فرمود: محرم ماهى بود که اهل جاهلیت نبرد را در آن حرام مى دانستند و [ولی این
امت] خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و ذرارى و زنان ما را
اسیر کردند و آتش به خیمه هاى ما زدند و آنچه بنه در آن بود چپاول کردند و در امر
ما رعایتى از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نکردند روز شهادت حسین علیه
السلام چشم ما را ریش کرد و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار
کرد و گرفتارى و بلا به ما دچار ساخت. تا روز قیامت بر مانند حسین باید گریست. این
گریه گناهان بزرگ را بریزد.
سپس فرمود پدرم را شیوه بود که چون محرم می شد خنده
نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم، روز دهم روز مصیبت و حزن و گریه اش بود
و می فرمود در این روز حسین کشته شد.
الأمالی (للصدوق)، ص: 129. وسائل الشّیعة: ج 14، باب 66، استحباب البکاء
لقتل الحسین سلام الله علیه، ص 504
شما را به خدا بنگرید به این حدیث که اعماق جان را می سوزاند، آنگاه طوائفی
جاهل به نام عرفان، عاشورا را روز شادی و سرور خود قرار داده اند!!!
سید محمد حسین حسینی لاله زاری تهرانی که سخت شیفته فلسفه صدرایی و عرفان
ابن عربی بوده است در کتاب روح مجرد درباره استاد و معبود خود سید هاشم حداد می
نویسد: «در تمام دهه عزاداری، حال حضرت[سیدهاشم]حداد بسیار منقلب بود. چهره سرخ می شد و چشمان درخشان و نورانی؛حال حزن و اندوه در ایشان دیده
نمی شد. سراسر ابتهاج و مسرت بود. می فرمود: چقدر مردم غافلند که برای این شهید جانباخته غصه می خورند و
ماتم و اندوه بپا می دارند…تحقیقاً روز شادی و مسرّت اهل بیت (علیهم السلام) است.»
کتاب روح مجرد، ص ۷۸ و ۷۹
پیش
تر نیز محمد بلخی مشهور به مولوی در مثنویش عزاداران بر حضرت سید الشهداء علیه السلام
را به سخره گرفته و ایام عزای حضرت را وقت شادی دانسته!!!
چند
بیت از آنچه در دفتر ششم مثنوی سروده:
روح سلطانی، ز زندانی بـجست//جامه چون دَرّیم و، چون خاییم دست
چون که ایشان، خسرو دین
بودهاند//وقت شادی شد، چو
بگسستند بند
سوی شادروان دولت،
تاختند//کنده و زنجیر را
انداختند
دور مُلک است و، گه
شاهنشهی//گر تو یک ذره، از
ایشان آگهی
...
همچنین شمس تبریزی معشوق و معبود مولوی نیز کسانی که بر سیدالشهدا علیه السلام می گریستند را تمسخر کرده و می گفت:
شمس خُجَندی بر خاندان پیامبر صلیاللهعلیهو آله میگریست، ما بر وی گریستیم، یکی به خدا پیوست، بر وی میگرید!!
مقالات شمس، ص271.
خداوند بر مصیبت ما در عزای حضرت سید الشهداء علیه السلام بیفزاید.