امام صادق علیه السلام فرمود: بپرهیزید
از تقلید زیرا هر کس در دین خود تقلید کند؛ هلاک میشود. خداوند متعال فرمود:
«اتّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» (آنان
دانشمندان و راهبان خود را به جای خدا به ربوبیت گرفتند) به خدا سوگند آنان برای
دانشمندان خود نه نماز می خوانند و نه روزه می گرفتند؛ بلکه وقتی برایشان حرامی را
حلال می کردند و یا حلالی را حرام می کردند از آنان تقلید می کردند. پس در واقع
آنان را می پرستیدند بی آن که خود بدانند.
تقلید در مذهب شیعه تنها به عنوان رجوع
جاهل به عالم معنا دارد نه آن که مردم در هر چیزی مطلقاً و بی چون و چرا از آراء و
اجتهادات علماء پیروی کنند؛ حتی اگر دلیلی بر خلاف آن باشد و یا قرائن نشان دهد که
آن عالم به رأی و قیاس و استحسان فتوا داده است! بی توجهی به این اصل روشن باعث
شده است که بعضی از مردم بدعتها را بی چون و چرا بپذیرند و اگر یکی از اهل رأی
گفت: کشف حجاب برای تحصیل جایز است؛ قبول کنند؛ اگر چه این حکم خلاف واضحات باشد و
اگر بدعتگذاری گفت: دیه زن و مرد مساوی است حرفی نزنند؛ اگر چه مستلزم انکار ضروری
دین و خروج از اسلام باشد و اگر دستاربندی گفت: جزیه منسوخ شده است؛ پاسخش را
ندهند و اگر عبا به دوشی، موسیقی را حلال کرد؛ بار تکلیف را از دوش خود بیندازند و
اگر کسی حیل مأثور ربا را حرام کرد؛ معذورش دارند و ...
قال الصادق علیه السلام: إیاکم و
التقلید فإنه من قلد فی دینه هلک إن الله تعالى یقول اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ
رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ
فلا و الله ما صلوا لهم و لا
صاموا و لکنهم أحلوا لهم حراما و حرموا علیهم حلالا فقلدوهم فی ذلک فعبدوهم و هم
لا یشعرون.
تصحیح اعتقادات الإمامیة ؛ الشیخ المفید ؛ مؤتمر الشیخ المفید ؛ ص72
