صُحُفٍ مُطَهَّرَه

احادیث اهل بیت علیهم السلام در موضوعات مختلف
مشخصات بلاگ
صُحُفٍ مُطَهَّرَه

عمده مطالب این سایت که با نام نویسنده "صُحُفٍ مُطَهَّرَه" مشخص شده است برگرفته از کانال تلگرام به نشانی (https://t.me/sohof2) و در جهت نشر احادیث اهل بیت علیهم السلام می باشد.

نویسندگان

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «عفت» ثبت شده است

اسماء بنت عمیس مى گوید: فاطمه علیها السلام به من فرمود: من شیوه تشییع جنازه زنان را بسیار زشت و ناپسند مى دانم، پارچه اى بر روى او مى کشند که برجستگیهاى بدن او را براى بینندگان به نمایش مى گذارد! اى اسماء مرا بر تابوت آشکار نگذار بدن مرا بپوشان که خدا تو را از آتش بپوشاند.
عن أسماءَ بِنتِ عُمَیس إنَّ فاطِمَةَ علیها السلام  قالَت لَها: اِنّى قَدِ اسْتَقْبَحْتُ ما یُصْنَعُ بِالنِّساءِ، اِنَّهُ یُطْرَحُ عَلَى الْمَرْأَةِ الثَّوْبُ فَیَصِفُها لِمَنْ رَأى، فَلاتَحْمِلینى عَلى سَریرٍ ظاهِرٍ، اُسْتُرینى سَتَرَکِ اللّه ُ مِنَ النّارِ.
وسائل الشیعة، ج2: 876 ح 3453 و 3456 و 3457. تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏1، ص: 469
صُحُفٍ مُطَهَرَه
اسماء بنت عمیس مى گوید: فاطمه علیها السلام  به من فرمود:
من شیوه تشییع جنازه زنان را بسیار زشت و ناپسند مى دانم، پارچه اى بر روى او مى کشند که برجستگیهاى بدن او را براى بینندگان به نمایش مى گذارد! اى اسماء مرا بر تابوت آشکار نگذار بدن مرا بپوشان که خدا تو را از آتش بپوشاند.
عن أسماءَ بِنتِ عُمَیس إنَّ فاطِمَةَ علیها السلام  قالَت لَها: اِنّى قَدِ اسْتَقْبَحْتُ ما یُصْنَعُ بِالنِّساءِ، اِنَّهُ یُطْرَحُ عَلَى الْمَرْأَةِ الثَّوْبُ فَیَصِفُها لِمَنْ رَأى، فَلاتَحْمِلینى عَلى سَریرٍ ظاهِرٍ، اُسْتُرینى سَتَرَکِ اللّه ُ مِنَ النّارِ.
وسائل الشیعة، ج2: 876 ح 3453 و 3456 و 3457. تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏1، ص: 469
صُحُفٍ مُطَهَرَه
امیر المومنین علیه السلام: اجر مجاهدِ شهیدِ در راه خدا از کسی که می تواند گناه کند اما عفت می ورزد و آن را ترک می کند، بیشتر نیست؛
و قَالَ علیه السلام مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکَادَ الْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَةِ. نهج البلاغة؛ حکمت474
عفت یعنی پرهیز از بدی و دست برداشتن از آنچه شایسته نیست.
معجم مقائیس اللغة، ج‌4، ص3(ابن فارس: 395): العین و الفاء أصلان صحیحان: أحدُهما الکفُّ عن القبیح، و الآخر دالٌّ على قلّة شى‌ء فالأول: العِفّة: الکفُّ عمّا لا یَنبغى.

هو الهادی