«أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ. دو شهادت است که سخن را بالا می برد و کار نیک را دوچندان می نماید. هر ترازویی که این دو شهادت از آن برداشته شوند؛ سبک است و هر ترازویی که این دو شهادت در آن قرار داده شوند؛ سنگین است. با این دو شهادت می توان به بهشت دست یافت و از آتش دوزخ رها گشت و از صراط گذشت. با شهادت است که به بهشت وارد می شوید و با صلوات است که به رحمت دست می یابید. بسیار بر نبی خود صلوات بفرستید. إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً. صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً.»
عن امیرالمؤمنین (ع) قال: «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ شَهَادَتَانِ تَرْفَعَانِ الْقَوْلَ وَ تُضَاعِفَانِ الْعَمَلَ خَفَّ مِیزَانٌ تُرْفَعَانِ مِنْهُ وَ ثَقُلَ مِیزَانٌ تُوضَعَانِ فِیهِ وَ بِهِمَا الْفَوْزُ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةُ مِنَ النَّارِ وَ الْجَوَازُ عَلَى الصِّرَاطِ وَ بِالشَّهَادَةِ تَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ بِالصَّلَاةِ تَنَالُونَ الرَّحْمَةَ أَکْثِرُوا مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى نَبِیِّکُمْ إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً» الکافی؛ دار الکتب الإسلامیة؛ ج8؛ ص18 و 19
بر این اساس اعمال کافران که از شهادت به توحید و رسالت محروم اند؛ هر چند به ظاهر زیاد باشد؛ سبک و کم ارزش، بلکه برای بسیاری از آنان بی ارزش است. در مقابل مؤمنان به توحید و رسالت که طبعاً به امامت نیز ایمان دارند؛ عملشان، هر چند به ظاهر کم باشد؛ سنگین و ارزشمند است.
