ضرورت دعا

امیرالمؤمنین علیه‌السلام: گرفتار شده (بلا دیده) ای که بلایش سخت و شدید است، از شخص سالم و با عافیتی که از بلا ایمن نیست، محتاجتر به دعا نیست.
(یعنی چون شخص سالم هم در ‌معرض انواع بلاهاست برای اینکه بلا به او نرسد به دعا احتیاج دارد)
(عن الصادق ع قال قال) أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: مَا الْمُبْتَلَی الَّذِی قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلَاءُ بِأَحْوَجَ إِلَی الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَی الَّذِی لَا یَأْمَنُ الْبَلَاءَ .
من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص: 400. نهج البلاغة، صبحی صالح، ص: 529، و الأمالی للصدوق، کتابچی، ص: 265، بحارالانوار، ج90 ص 380 و 382

نگاه صحیح به دنیا و آخرت ...

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: خیری که در پی آن آتش باشد، خیر نخواهد بود، و شری که در پی آن بهشت است شر نخواهد بود، و هر نعمتی بی بهشت ناچیز است، و هر بلایی بی جهنم، عافیت است.
عن أبی جعفر ع قال قال امیر المؤمنین ع قَالَ مَا خَیْرٌ بِخَیْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ وَ کُلُّ نَعِیمٍ دُونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقُورٌ وَ کُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِیَةٌ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏8، ص: 24، خطبة الوسیلة، التوحید (للصدوق)، ص: 74، نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص: 544/ ح387 و مشابه آن در من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص: 392